பொய் எந்திரம்

News Feed

கழுத்தில் கட்டி இருந்த டை வெயிலுக்கு கசகசத்தது. மானேஜிங் டைரக்டர் என்று ஆங்கிலத்தில் எழுதியிருந்த அந்த அறைக்குள் நுழைந்தேன். சற்று பருமனாக இருந்த அந்த நடுத்தர வயதுக்காரர் என்னை பார்த்து புன்னகைத்தார்.

“வாங்க அசோக். உங்களுக்காகத்தான் வெயிட் பண்றேன்”

“சாரி சார். கொஞ்சம் லேட் ஆகிடிச்சு”

“அது பரவாயில்ல. நீங்க பேப்பர்ல குடுத்த விளம்பரம் உண்மையா? நெஜமாவே உங்க கிட்ட அந்த மெசின் இருக்கா?”

“என்ன சார் நீங்க. மெசின் இல்லாமலா விளம்பரம் குடுப்போம்”

“அதுக்கு இல்ல அசோக். நான் இன்டர்நெட் முழுக்க தேடிட்டேன். அப்படி மிசின் எதுவும் இருக்குற மாதிரி தெரியலை. நீங்க இந்த மெசின் பத்தி கொஞ்சம் விளக்கமா சொல்றீங்களா?”

“அதுக்குதான சார் வந்திருக்கேன். நான் பேப்பர்ல என்ன விளம்பரம் குடுத்து இருந்தோம்னு நியாபகம் இருக்கா?”

“பொய் சொன்னா கண்டுபிடிக்கிற புதுமையான மிசின் விற்பனைக்கு இருக்கு. தேவையானவர்கள் தொடர்பு கொள்ளவும்னு போட்டு இருந்தது ”

“ரைட். அந்த இப்போ நான் அந்த மெசின் பத்தி சொல்றேன். அதுக்கு முன்னாடி இப்போ நான் சொல்லப்போறது ரொம்ப ரகசியம். நீங்க இந்த ரகசியத்தை வெளிய சொல்லமாட்டேன்னு உத்தரவாதம் குடுக்கணும். நான் உங்களைப்பத்தி நிறைய கேள்விப்பட்டு இருக்கேன். நீங்க ரொம்ப நம்பிக்கையானவர்னு சொல்லுவாங்க. அந்த நம்பிக்கையிலதான் நான் உங்களைப் பார்க்கவே வந்தேன்”

“என்னங்க நீங்க. ரொம்ப சஸ்பென்ஸ் குடுக்குறீங்க. நான் நீங்க சொல்றதை வெளிய சொல்ல மாட்டேன். நீங்க விசயத்தை சொல்லுங்க”

“நான் இப்போ விக்குற மெசின் அமெரிக்க உளவுத்துறை விசாரணை கைதிகள் கிட்ட பயன்படுத்துறது. அந்த மிசின் எப்படியோ என் கைல வந்து சேர்ந்திருச்சு. என்கிட்ட இருக்கிறது இந்த ஒரு பீஸ் மட்டும்தான்”

“எப்படியோன்னா? திருட்டுத்தனமாவா?”

“அதெல்லாம் கேக்காதீங்க சார் ப்ளீஸ். இந்த மிசினோட மதிப்பு கிட்டத்தட்ட ஒரு கோடி ரூபாய். ஆனா நீங்க வாங்க முடிவு செஞ்சா நான் பத்து லட்சத்துக்கு தரேன்”

“அசோக். எனக்கு பணம் பிரச்சினையே இல்ல. இந்த ஆபீஸ்ல அறுபது பேர் வேலை பாக்குறாங்க. ஆனா இதுல யாரை நம்புறதுன்னு எனக்கு தெரியல. என்னை யாருமே உண்மையா இல்லைன்னு எனக்கு ஒரு சந்தேகம்”

“கவலைய விடுங்க சார். இந்த மிசின் மட்டும் வாங்கி யூஸ் செஞ்சு பாருங்க. யாரு உங்ககிட்ட உண்மைய பேசுறா யாரு பொய் பேசுறான்னு சுலபமா கண்டுபிடிக்கலாம். நம்ம ஊரு போலீஸ் பயன்படுத்துற மிசின் மாதிரி இல்ல இது .இந்த மிசின் எப்பிடி வொர்க் ஆகுதுன்னு காட்டுறேன் பாருங்க ”

சொல்லிவிட்டு அறைக்கு வெளியே பார்த்தேன். ஒரு பெண் வேர்க்க விறுவிறுக்க அந்த அலுவலகத்துக்குள் நுழைந்து கொண்டிருந்தாள்.

“யாரு சார் அது. உங்க ஏம்ப்ளாயியா”

“ஆமா”
“9 மணிக்கு வர்ற ஆபீஸ்க்கு பத்து மணிக்கு வராங்க”

“அந்த பொண்ணு அடிக்கடி லேட்டா வரும். கேட்டா அப்பாவை கூட்டிட்டு ஹாஸ்பிடல் போனேன்னு சொல்லும்”

“அந்த பொண்ணை உள்ளே கூப்பிடுங்க”

அவர் தனதுமேஜையில் இருந்த தொலைப்பேசியை எடுத்து தட்டினார்.
“ரேகா. கொஞ்சம் உள்ளே வாங்க”

சில வினாடிகள் கழித்து அந்த பெண் உள்ளே வந்தாள். என்னை பார்த்ததும் சற்று தயங்கினாள்.

“ஹலோ மேடம். உங்ககிட்ட என்ன ஒரு கேள்வி கேக்க சொன்னார் உங்க MD” என்றேன்

“கேளுங்க சார்” என்றாள் தயக்கம் மாறாமல்.

நான் என்னுடைய கைப்பையை திறந்தேன். அதனுள் இருந்த பெட்டியை எடுத்து சூயிங்கம் வடிவில் இருந்த அந்த கருவியை சகல மரியாதையுடன் திறந்தேன்.

“கொஞ்சம் இந்த மிசினை உங்க நாக்குக்கு அடியில வச்சுக்கிட்டு பதில் சொல்லமுடியுமா?” என்றேன்

“என்ன சார் இது?”

“பயப்படாதீங்க. இது ஒன்னும் செய்யாது. சும்மா வச்சுக்கோங்க”

அவள் MDயை பார்த்தாள்.

“சார் சொல்ற மாதிரி செய்மா.”

சில நொடி தயக்கத்துக்குப்பின் அதை நாக்கின் அடியில் சொருகிக் கொண்டாள்.

“சொல்லுங்க மேடம். ஏன் லேட்?” என்றேன்.

“பீப் பீப் பீப் பீப் பீப்”

MD என்னை வியப்புடன் பார்த்தார். அந்த பெண் தனது தொண்டையை செருமிக் கொண்டு மீண்டும் பேச முயன்றாள்.

“பீப் பீப் பீப் பீப் பீப்”

“சார். என்ன சார் இது. குரல் வெளிய வர மாட்டேங்குது” என்றாள் அந்த ரேகா. இப்போது அவள் சொன்னது இப்போது தெளிவாகக் கேட்டது.

“மேடம். இப்போ உங்க வாய்ல இருக்கிறது அமெரிக்கன் மேட் லை டிடக்டர் மிசின். நீங்க உண்மை பேசாட்டி உங்க குரல் வெளிய வராது.”
அவள் மனதுக்குள் அதிர்வது தெளிவாகத் தெரிந்தது

“சாரி சார். நான் உண்மைய சொல்லிடுறேன்நான் நேத்து நைட் ஷோ என்னோட பாய் பிரண்ட் கூட போனேன். காலைல அசந்து தூங்கிட்டேன்”

“ஓகே. இப்போ வாய்ல இருக்குற அந்த மிசினை எடுத்து என்கிட்ட குடுத்துட்டு போய் உங்க வேலைய பாருங்க”

அவள் வெளியே சென்றாள்.

“அசோக். என்னால நம்பவே முடியல. அப்போ இந்த மிசின் வாய்ல இருக்கும்போது பீப் சவுண்ட்தான் வருமா?”

“இன்னும் சந்தேகமா. உங்க ப்யூன் வெளியே இருக்கார் பாருங்க. அவரை கூப்பிடுங்க”

அவர் கையில் இருந்த பஸ்ஸரை அழுத்தினார். அந்த முதிய வயது ப்யூன் காக்கிசட்டையில் உள்ளே ஓடி வந்தார்.

“சொல்லுங்க சார்”

“நான் உங்க சாரோட சொந்தக்கார பையன். நீங்க சாரை பத்தி என்ன நினைக்கிறீங்கன்னு தெரிஞ்சுக்கலாமா?”

“அவர் ஒரு மகாராசர். தங்கமான குணம். இவரை மாதிரி ஆளுங்க இருக்குரதாலதான்”

“போதும் போதும். இப்போ இந்த மிசினை உங்க நாக்குக்கு கீழ வச்சுக்கிட்டு இதையே திரும்ப சொல்லுங்க”

“பீப் பீப் பீப்”

“என்ன ஆச்சு ஐயா? குரலே வரல என்று கூறி சிரித்தேன்.

“என்னனு தெரியலையே” என்று இப்போது அவர் தொண்டையை பிடித்துக்கொண்டு கூறியது தெளிவாக கேட்டது.

“ஐயா. உங்க வாய்ல இருக்கிறது பொய் கண்டுபிடிக்கிற மிசின். நீங்க இப்போ உங்க ஐயாவை பத்தி என்ன நினைக்கிறீங்கன்னு உண்மைய சொல்லுங்க”
“வேண்டாம் சார்”

“சும்மா சொல்லுங்க. உங்களுக்கு இதை தவிர வேற வழி இல்ல. சொல்லுங்க”

”.....மனுசனா அவன். சரியான .....,........ நாயி. ....... பய”

“போதும் போதும்” என்றேன். MDயின் முகம் சுருங்கியது.

“ராமசாமி. நீங்க போய் செட்டில்மெண்ட் வாங்கிக்கோங்க. இனிமே நீங்க வேலைக்கு வர வேண்டாம்” என்றார்.
ராமசாமி எதுவும் சொல்ல முடியாமல் வெளியேறினார்.

“ராமசாமி. வாய்ல இருக்குறதை என்கிட்ட குடுத்துட்டுப் போங்க” என்று வாங்கிக் கொண்டேன்.

“என்ன சார். டெமோ போதுமா?” என்றேன்.

“போதும். இந்த மிசினை நானே வாங்கிக்குறேன். பணத்தை வாங்கிக்கோங்க ” என்றார்.

மறுநாள் இரவு கடற்கரையில் நானும் ரேகாவும் பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.

“எப்படியோ அந்த ஆளை ஏமாத்தி பணம் பிடுங்கிட்ட. அந்த கிறுக்குப்பய ஆபீஸ்ல யாரு கிட்டப் பேசினாலும் இதை வாய்ல போட சொல்லிட்டுதான் பேசுறான். அது சரி அது எப்படிடா அந்த பீப் சவுண்ட் எப்போ வரணும், வரக் கூடாதுன்னு கண்ட்ரோல் பண்ண?”

“அது ரொம்ப சுலபம். இந்த ரிமோட் கண்ட்ரோல் பிரஸ் பண்ணா அந்த மிசின்ல சவுண்ட் வரும். டெமோ குடுத்தப்போ நான் தேவைப்படும்போதெல்லாம் பிரஸ் பண்ணேன். அவ்ளோதான்”

“அப்போ இனிமே அதுல பீப் சவுண்ட் வராதா?”

“வராது.”

“ஆனா அநியாயமா அந்த ராமசாமியை வேலையை விட்டு தூக்கிட்டாரே?”

“நீ வேற. ராமசாமி கூட நான் போன வாரமே பேசிட்டுதான் இந்த நாடகமே நடத்துனேன். பத்து லட்சத்துல அவருக்கும் பங்கு இருக்கு. அது மட்டும் இல்ல. அந்த MDயை ஆசை தீர திட்டியும் தீர்த்துட்டார்”

“பக்கா கிரிமினல்டா நீ. நானும் அடுத்த மாசம் வேலைய விட்டுடுவேன். அப்புறம் நாம கல்யாணம் செஞ்சுக்கலாம்”

“சரி செல்லம்”

“ஆனா நாம அவர எமாத்தலையா?”

“ஏன் ஏமாத்துனோம்னு நினைக்கிற. இனிமே எல்லாரும் அவர் கிட்ட பொய் சொல்றாங்கன்னு குழம்பாம அவர் மனசு நிம்மதியா வாழ்வார்ல”

“சரிதான். செய்யுறதும் செஞ்சுட்டு எதாச்சும் சமாதானம் சொல்றது” என்றாள் ரேகா.